Pamiętacie Państwo, kiedy protestujący z nieukrywaną radością ogłosili, że Wody Polskie na skutek skargi, która wpłynęła do nich wstrzymały wykonanie wydanych przez siebie Decyzji wodno-prawnych dotyczących stawu, do momentu wyjaśnienia sprawy? W piśmie żądano uchylenia wydanych Decyzji. Pismo wpłynęło w lipcu ubiegłego roku, a w styczniu (15.01)) 2020 otrzymaliśmy Decyzję, która odmawia uchylenia ostatecznej Decyzji udzielającej Burmistrzowi Miasta Podkowy Leśnej pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę istniejącego urządzenia wodnego w postaci zbiornika wodnego zlokalizowanego w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej. Wody Polskie w całości zgodziły się proponowanymi rozwiązaniami  w projekcie zamiennym uznając je za zgodnie z prawem, potrzebami środowiskowymi i dotychczasową dokumentacją gromadzoną od 2005 roku. Organ analizując materiały wniesione przez protestujących stwierdził brak podstaw do uchylenia Decyzji wydanej w maju 2019 roku (oraz wcześniejszej z 2018 roku) burmistrzowi miasta, a przesłanki wynikające ze złożonych pism nie potwierdziły się. Urząd Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie podkreślił, że inwestycja swój zasięg oddziaływania ograniczy jedynie do gruntów bezpośrednio do niej przyległych, a także co ważniejsze nie wykroczy poza działkę stanowiącą własność gminy, a zarzut zmiany stosunków wodno-prawnych jest bezzasadny. To oznacza, że „stara” decyzja wraca do obiegu prawnego.

Fragment Decyzji: „W toku wznowionego postepowania przeanalizowano szczegółowo zgromadzoną dokumentację pod kątem likwidacji retencji oraz braku zgodności przedmiotowej inwestycji z uchwałą nr 84/XlX/2008 z dnia 26 czerwca 2008 r. Rady Miasta Podkowy Leśnej w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta-Ogrodu Podkowa Leśna” (…) Dokumenty sporządzane od roku 2005 (…) wzmiankują o konieczności podjęcia czynności mających na celu uszczelnienie przedmiotowego zbiornika ze względu na występujące przedłużające się okresy suszy przyczyniające się do notorycznego występowania znacznych okresów w ciągu roku w czasie których przedmiotowy zbiornik pozostaje suchy oraz na złą jakość wód wprowadzanych do przedmiotowego zbiornika zawierających znaczne ilości zanieczyszczeń wpływających na pogorszenie stanu ekologicznego samego zbiornika jak i warstwy wodonośnej. Wynika z nich również, iż stan techniczny istniejących obiektów piętrzących oraz samego zbiornika wymagał natychmiastowego podjęcia działań, mających na celu przywrócenie zbiornikowi jego zgodnego z pierwotnymi założeniami przeznaczenia rekreacyjnego. Wskazują również na konieczność zastosowania rozwiązań wpływające na poprawę jakości wód w urządzeniu wodnym jakim jest omawiany zbiornik. Omawiane postulaty zostały w całości uwzględnione w zamiennym projekcie budowlano wykonawczym sporządzonym na potrzeby projektu zatytułowanego „PRZEBUDOWA ZBIORNIKA WODNEGO NA RZECZE NIWCE (Rów RS-11) W PODKOWIE LEŚNEJ” przewidującym wykonanie stałego zbiornika wodnego o uszczelnionym dnie za pomocą membrany EPDM z przestrzenią przelewowa oraz powierzchnią infiltracyjną w postaci złóż bagiennych obsadzonych roślinnością szuwarową co wpłynie znacząco na możliwość podtrzymywania wody środowisku, a także wpłynie w stopniu znacznym na jakość wód infiltrujących do warstwy wodonośnej. Uszczelnienie dna i brzegów zbiornika zapobierze jego wysychaniu oraz pozwoli zachować warunki dla rozwoju bioróżnorodności nowopowstałego biotopu zbiornika oraz parku miejskiego. Niezbędnym temu jest również odizolowanie omawianego urządzenia wodnego od rowu melioracyjnego oznaczonego symbolem „RS-11” za pomocą okularowego rurociągu o średnicy 2x 0 1000mm, zapewniającym tym zachowanie nienaruszalnego przepływu zapewniającego stały dopływ wód do położonego poniżej zbiornika wodnego Rezerwatu Przyrody Parów Sójek”.

Od lipca 2019 do stycznia 2020 minęło pół roku. Pół roku zaangażowania masy urzędników do potwierdzenia tego co wiedzieliśmy od początku – że działamy zgodnie z prawem i wymaganiami określonymi w dokumentach. Kolejna batalia będzie toczyła się w ministerstwie, gdzie złożono odwołanie od Decyzji Wojewódzkiego Miejskiego Konserwatora Zabytków wydanej w sierpniu 2019 roku. 29.11.19 r. Minister przesłał akta sprawy do Narodowego Instytutu Dziedzictwa w celu zasięgnięcia opinii, wyznaczając na to 3-miesięczny termin. Poczekamy na ostateczną Decyzję Ministra co najmniej kilka miesięcy. Ale to nie wszystko, równolegle w biegu są sprawy złożone do innych instytucji. Z ostatniego Biuletynu dowiedzieliście się Państwo, że dotychczas protestujący (czy to stowarzyszenie czy osoby niezrzeszone, a sympatyzujące) odwoływali się od praktycznie wszystkich wydanych dokumentów (dotyczących tej budowy) i zapewne to się nie zmieni. Dlatego na dokończenie inwestycji przyjdzie nam jeszcze poczekać.

Tymczasem czekamy na wyznaczenie terminu rozprawy sądowej wytoczonej przeciwko Stowarzyszeniu Dendropolis, za rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji dotyczących m.in. niegospodarności władz samorządowych oraz prowadzenie prac dotyczących przebudowy stawu niezgodnie z przepisami prawa budowlanego i Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

 

Ostatnie 15 lat destrukcyjnych działań LOP,  Stowarzyszenia Dendropolis oraz „ekoaktywistów” to lata zmarnowanych szans na zrewitalizowanie Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej. Ile lat musi jeszcze upłynąć, by nasza społeczność doczekała się przywrócenia funkcji i dawnego blasku zielonego serca Podkowy? 

W przedostatnim Biuletynie i w artykule /park-miejski-historia-zalozen-realizacji-oraz-skarg-z-tym-zwiazanych/ bardzo skrupulatnie została przedstawiona historia protestów rewitalizacji Parku Miejskiego, począwszy od roku 2005. Zakończyliśmy uzyskaniem pozytywnej Decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków  na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego w Parku Miejskim według zamiennego projektu budowlanego. Budowa powinna była zakończyć się w czerwcu 2019 roku.

Przypomnijmy fragment Decyzji „Park został założony wokół budynku Kasyna, w I poł. XXw. Planowane działania wpłyną pozytywnie na przestrzeń i użytkowanie parku wzbogacając, a także przywracając właściwy i charakterystyczny dla tego okresu bogaty kostium roślinności podkreślający krajobrazowy charakter założenia oraz jego kompozycję o dodatkowe elementy roślinności oraz małej architektury zachowując jednocześnie jego dotychczasowy charakter bez naruszania utrwalonej historycznej kompozycji przestrzennej.”  Decyzja Konserwatora akceptuje wszystkie zaproponowane przez projektanta rozwiązania zamienne w stosunku do tych, które były uzgodnione w 2010 r.

Dlaczego nie możemy dokończyć budowy stawu?

Dlatego, że nie możemy uzgodnić projektu zamiennego w stosunku do projektu budowlanego z 2010 roku,  aktualizowanego w 2016 roku (aktualizowanego – oznacza przybicie pieczątek pod starym projektem na nowych aktualnych mapach). Przypomnę, że założenia do tego projektu zostały wypracowane w 2006 roku, czyli 14 lat temu. Każdy racjonalnie myślący człowiek jest w stanie przyjąć do wiadomości, że w ciągu ostatnich 14 lat zmieniły się warunki środowiskowe,  klimat i technologie, a także Prawo Wodne, dlatego dokumentacja projektowa wymagała zmian i dostosowania jej do warunków współczesnych.

Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” z siedzibą w Podkowie Leśnej (KRS 0000783201) i osoby sympatyzujące z przyjętą retoryką tej organizacji są innego zdania. Obecnie domagają się realizacji projektu z 2010 roku, nie dopuszczając do żadnych zmian – tym bardziej jest to zadziwiające, że wiceprezesem stowarzyszenia Dendropolis jest prezes podkowiańskiego LOP, która ówcześnie oprotestowywała ten projekt przez dwie kadencje poprzednich burmistrzów, łącznie ze skierowaniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na pozwolenie na budowę, właśnie tego projektu (sic!) W 2012 roku sąd oddalił skargę LOP.

Protesty tylko dla faktu protestowania i blokowania budowy?

17.09.19 r. Dendropolis odwołał się od Decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 16.08.2019 r. do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Następnie 7.10.19 r. ponownie napisali do Ministra uzupełniając swoje wcześniejsze odwołanie.  W tym samym dniu (7.10.2019 r.) Dendropolis składa do MKZW wniosek w sprawie uchylenia Decyzji Konserwatora na prowadzenie robót budowlanych z 16.08.2018 r., od której wcześniej się odwołał. W dniu 29.11.19 r. Minister przesłał akta sprawy do Narodowego Instytutu Dziedzictwa w celu zasięgnięcia opinii, wyznaczając na to 3-miesięczny termin. Poczekamy na ostateczną Decyzję Ministra co najmniej kilka miesięcy.

W międzyczasie Urząd Miasta dowiaduje się o kolejnych wielokrotnych skargach/pismach/wnioskach/żądaniach, które trafiły m.in do: CBA, Prokuratury, Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, premiera Morawieckiego, senatora Radziwiłła (zanim został wojewodą), Ministra Środowiska, Wojewody Mazowieckiego, Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Marszałka Województwa Mazowieckiego, Ministra Infrastruktury, Regionalnej Izby Obrachunkowej, Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Skargom towarzyszą liczne wycieczki do tych instytucji. O wszystkich skargach nie wiem, dowiaduję się o nich zazwyczaj wtedy, kiedy jestem wzywany do wyjaśnień. Na początku września trafia także do Państwa skrzynek pocztowych ulotka Dendropolis o rzekomych nieprawidłowościach przy budowie stawu.

Wszystkie instytucje mają obowiązek wszcząć postępowanie wyjaśniające. I tak – w Urzędzie Miasta prowadzona jest kontrola CBA, także kontrola Urzędu Ochrony Danych Osobowych (też w wyniku skargi). Zostały przeprowadzone także kilkukrotne kontrole MWKZ i PINB. Wody Polskie zdecydowały, że do momentu wyjaśnienia wstrzymują wykonanie wydanych wcześniej uprawomocnionych Decyzji wodno-prawnych. Przy okazji w wyniku skarg swoje pytania do Wód Polskich kierują CBA i Prokuratura. RIO kieruje sprawę do mnie, a także  Rady Miasta, w pozostałych instytucjach sprawy są w toku. Prowadzone są także kontrole planowe, wynikające z przepisów. Każdy przeciętny obywatel ma świadomość, że tak intensywne kontrole paraliżują w znacznym stopniu normalną pracę urzędu, szczególnie tak małego. Nie mamy czasu na załatwianie bieżących spraw mieszkańców, są zatrudniani dodatkowi pracownicy, nie wspomnę o wykonywaniu obowiązków w atmosferze nieustającego stresu.

Fot. stan obecny

Ponieważ wszystkie działania wokół rewitalizacji parku są podejmowane przez Urząd Miasta zgodnie z obowiązującym prawem i zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego na każdym etapie realizowanej inwestycji, a także w zgodzie z intencją większości mieszkańców co do ostatecznego efektu (woda w stawie cały rok), na poziomie instytucjonalnym, a także społecznym zastanawiamy się co zrobić, by zapobiec skutecznemu zablokowaniu budowy na kilka lat. Spotykamy się z ekspertami od ochrony środowiska, projektantami, wykonawcami, urzędnikami odpowiedzialnymi za proces uzgodnień, prawnikami,  radnymi,  przedstawicielami wszystkich aktywnych organizacji pozarządowych na terenie Podkowy i w końcu z mieszkańcami, którzy chcą się włączyć, by „pomóc sprawie”.

Do PINB kieruję pismo o z prośbą o możliwość zmiany kwalifikacji wpisów i rozpoczęcie procedowania przed organem nadzoru, daje mi taką możliwość zmiana przepisów Prawa Budowlanego w 2016 roku. PINB przeprowadza kontrolę, a także wszczyna postępowanie administracyjne z urzędu na wniosek miasta w sprawie zgodności realizacji zamierzenia inwestycyjnego z warunkami pozwolenia na budowę. PINB tego samego dnia wydaje Postanowienie o wstrzymaniu budowy z art. 50 ust 1 pkt 4 w związku z  wydaną Decyzją nakładającą na inwestora obowiązek sporządzenia i dostarczenia do PINB projektu budowlanego zamiennego zgodnie z art. 51 ust 1 pkt 3. W tym przypadku postępowanie prowadzone jest z mocy ustawy przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Dendropolis kieruje wniosek do PINB  w sprawie rzekomej samowoli, PINB po rozpatrzeniu wniosku Stowarzyszenia odmawia wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie rzekomej samowoli budowlanej. Także odmawia Dendropolis udziału w postępowaniu administracyjnym na zasadzie strony, na co Dendropolis odwołuje się do WINB, gdzie uzyskuje uchylenie Decyzji PINB przez instancję wyższą. Od tego momentu Dendropolis jest na prawach strony także w postępowaniu przed PINB. Oznacza, to, że każdą wydaną Decyzję, Dendropolis może zaskarżać, wykorzystując wszystkie instancje (także sąd).

Niestety, mam świadomość, że ta grupa kilku osób (przedstawiciele Dendropolis i ich niezrzeszeni sympatycy) jest na tyle zdeterminowana by dowieść swoich racji (np. że woda płynie pod górę wbrew prawu fizyki), że wykorzysta każdą możliwą drogę, by tę budowę opóźnić – bo to, że ona w końcu kiedyś dojdzie do skutku zgodnie z projektem zamiennym, nikt nie ma wątpliwości. Tyle, że ogromnym kosztem nas wszystkich, mieszkańców Podkowy Leśnej.

Miasto Podkowa Leśna wytacza sprawę sądową Stowarzyszeniu Dendropolis

Ponieważ proceder rozpowszechniania nieprawdziwych informacji dotyczący tej inwestycji trwa od dłuższego czasu nie tylko w przestrzeni wirtualnej, ale także w instytucjach publicznych, co ma wpływ na wizerunek miasta i jego władz, a także na procesy inwestycyjne, uznałem, że jedyną słuszną drogą odpowiedzi na treści zawarte w ulotce, a także przekaz społeczny utrwalany przez Dendropolis jest skorzystanie z drogi prawnej.

Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” zostało wezwane do zaprzestania naruszania dobrego imienia Miasta Podkowa Leśna i organów Miasta polegającego na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji dotyczących Miasta Podkowa Leśna i jej organów, m.in. o niegospodarności władz samorządowych, prowadzenie prac dotyczących przebudowy stawu niezgodnie z przepisami prawa budowlanego i Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przyjęcia do realizacji projektu zamiennego przebudowy stawu w Leśnym Parku Miejskim bezpowrotnie degradującego walory krajobrazu kulturalnego i naturalnego, w tym powodującego wysychanie drzew, braku wykorzystania zjawiska retencji.

Ponieważ Stowarzyszenie Dendropolis nie odpowiedziało na wezwanie oraz podtrzymało swoje dotychczasowa opinię, to Miasto Podkowa Leśna skierowało sprawę do sądu.

Nie mam żadnych wątpliwości, że podejmowane działania przez Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” są ze szkodą dla miasta, dla jego wizerunku i finansów. Przypomnę, że termin zakończenia budowy był przewidziany na koniec czerwca 2019 roku. Obecnie teren inwestycji przypomina pobojowisko, jest dewastowane ogrodzenie, pomimo ogrodzenia jest niszczona mata EPDM w stawie, zostało złożone kruszywo, które wykonawca kupił w maju tego roku, kilkanaście tysięcy roślin kupionych wiosną tego roku do obsadzenia stawu będzie musiało przezimować kilkadziesiąt kilometrów od Podkowy. Postępowanie przetargowe w roku 2018 zostało ogłoszone w formie „projektuj i buduj”. Od momentu rozstrzygnięcia przetargu oba te zadania (projekt wraz z uzgodnieniami i budowa) są w gestii wykonawcy. Ponieważ przyczyna nieukończenia budowy nie leży po stronie wykonawcy, to miasto będzie przedłużało termin dokończenia o opóźnienia związane ze skargami. Chyba, że wykonawca zrezygnuje z prowadzenia budowy i np. pójdzie do sądu….

Fot. Stan obecny

Co przewiduje dokumentacja zamienna w stosunku do projektu z 2010 roku?

Ma przede wszystkim na celu  nadanie funkcji stałego zbiornika wodnego zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, co pozwoli na jego funkcjonowanie  w ciągu całego roku.

• Uszczelnienie dna i skarp zapobiegnie wysychaniu stawu i obumieraniu roślinności.
• Przebudowa ma zapewnić czystości wody i utrzymanie życia biologicznego w zbiorniku.
• Modernizacja obiektu umożliwi wykorzystanie go do celów poprawy warunków ekologicznych, mikroklimatu najbliższego otoczenia, rekreacji okolicznych mieszkańców oraz upiększenia parku, tak aby wypoczynek stał się przyjemnością i wizytówką dla miasta.
• Planowany zbiornik będzie stanowił cenną enklawę przyrodniczą. Korzystny wpływ zbiornika na środowisko będzie polegał na:
• zwiększeniu biologicznej różnorodności – roślinność wodna stworzy siedliska odpowiednie dla ryb, a także ptaków i innych dzikich zwierząt,
• poprawieniu estetyki – zbiornik wodny będzie istotnym elementem prawidłowo i estetycznie ukształtowanego obszaru Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej,
• stworzeniu warunków do rekreacji, widok lustra wody wpływa korzystnie na psychikę człowieka, uspokaja i wprowadza w dobry nastrój,
• poprawie stanu biotycznego Rezerwatu Parów Sójek poprzez zwiększenie prawdopodobieństwa występowania przepływu nienaruszalnego poniżej istniejącej lokalizacji zbiornika,
• zabezpieczeniu przed przedostającymi się na skutek infiltracji zanieczyszczeniami istniejącego, pobliskiego ujęcia wody czwartorzędowej (likwidacja faktycznej funkcji sedymentacyjnej zbiornika dzisiaj pracującego jako osadnik),
• znaczącym zwiększenie występowania dni w których system korzeniowy pobliskich drzew będzie zasilany retencjonowanymi i infiltrującymi wodami opadowymi

Projekt zamienny  został wykonany na podstawie koncepcji i jest pod opieką merytoryczną  międzynarodowego eksperta mgr inż. architekta krajobrazu i dyplomowanego ekologa Marcina Gąsiorowskiego.

Fot. Wizualizacja stawu w/g koncepcji wykonanej na zlecenie Miasta Podkowa Leśna z września 2017 r. konsultowana na spotkaniu z mieszkańcami

Dlaczego zdecydowaliśmy się na zmiany w projekcie z 2010 roku?

Po pierwsze – nie uzyskalibyśmy pożądanego efektu „cały rok woda w stawie”, po drugie – realizacja projektu z 2010 roku byłaby bardzo droga, blisko dwukrotnie bardziej kosztowna niż prace, które do tej pory zostały wykonane wraz z tymi niezbędnymi do zakończenia inwestycji i w końcu po trzecie – realizacja byłaby szkodliwa dla środowiska z uwagi na niepotrzebną ingerencję, a także same zakazy wynikające wprost z Prawa Wodnego.

Niekorzystna dla środowiska chociażby ze względu na przewidzianą tam konstrukcję budowli z betonu zbrojonego wylewanego na mokro, budowli upustowych o łącznej wadze ponad 220 ton, czy konieczności ułożenia na prawie całej powierzchni dna stawu płyt betonowych typu eko i wykonanie betonowo kamiennej drogi, niezbędnej do późniejszej eksploatacji stawu, a  pozwalającej wjechać do środka ciężkimi maszynami budowlanymi.

Fot. Zdjęcie obrazuje przepust o podobnych wymiarach i wielkości, jaki miałby być wybudowany wg projektu z 2010 r.

Stały brak wody w stawie lub okresowo pojawiającej się przypominałaby raczej cuchnące bajoro niż staw. Wody płynące rowem Rs 11 są  zanieczyszczone  częściowo ściekami sanitarnymi i przede wszystkim ściekami opadowymi pochodzącymi z odwodnienia dróg – zawierają m.in. metale ciężkie. Wody takie nie nadają się do retencjonowania, zabrania tego też wyraźnie Prawo Wodne. Dlatego zaproponowane obecnie przez projektantów rozwiązanie zakłada retencjonowanie i późniejszą infiltrację tylko i wyłącznie wód deszczowych.

Projekt z 2010 roku także przewidywał wbicie na długości prawie całego obwodu krawędzi stawu ścianki szczelnej z PVC na głębokość 5 metrów. Żeby to Państwu zobrazować, to proszę wyobrazić sobie, że ta ściana okalająca staw postawiona w pionie byłaby wyższa od hotelu Novotel (dawny Forum), a niewiele niższa od hotelu Marriott w Warszawie.

fot. Ścianka z projektu 2010 okalająca staw w pionie w zestawieniu z wieżowcami w centrum Warszawy

Dodatkowo projekt przewidywał zabicie grodzić stalowych na głębokość 2 m i długości 114 m, czyli wydając ogromne pieniądze nie osiągnęliśmy efektu o jaki chodzi i jakiego chce zdecydowana większość mieszkańców miasta i byłoby to z ogromną szkodą dla środowiska.

Fot. Poglądowe zdjęcia grodzić stalowych i PVC, (na górze o wysokości ok. 5,0 m)

W stawie nie byłoby możliwości utrzymania roślinności ani zadowalającego stanu czystości wody, pomijając bardzo drogie i ciężkie w obsłudze kraty i szandory o wadze prawie 250 kg każda. Patrząc z tej perspektywy trudno sobie wyobrazić, żeby pracownicy gospodarczy naszego Urzędu Miasta mogli samodzielnie obsługiwać tego typu urządzenia.

Tamten projekt z 2010 roku przewidywał także codzienne uzupełnianie ubytków wody w stawie w ilości 16 m ³ poprzez dowóz beczkowozami, czyli każdego dnia do naszego parku musiałoby wjechać 4 beczkowozy traktorowe ze zbiornikami o pojemności 4,5 m³ i dokonać zrzutu wody do stawu. Nie dość, że byłoby to bardzo kosztowne (miasto nie posiada tego rodzaju pojazdów) rozwiązanie, to także szkodliwe i destrukcyjne dla parku z uwagi na rozjeżdżanie drogi i hałas.

Co osiągniemy dopuszczając zmiany projektowe?

Projekt zamienny eliminuje wszystkie wady niekorzystnie wpływające na środowisko, zapewnia czystą wodę w stawie przez cały rok, a także retencję i infiltrację wód deszczowych – dużo czystszych niż te płynące od czasu do czasu rowem.

W skrócie zmiany polegają na:

• Rezygnacji ze ścianek szczelnych – grodzice PVC MINBUD G-500 L-114,0 m i grodzic stalowych dług. 2.0 m L-128,0 m
• Ograniczeniu do minimum budowy konstrukcji żelbetowych
• Zmian materiału uszczelniającego i podniesienie zwierciadła wody, co eliminuje straty na przesiąki, tym samym straty na parowanie nie powinny przekroczyć połowy objętości zbiornika rocznie.
• Likwidacji funkcji sedymentacyjnej stawu, co zatrzyma postępujący proces infiltracji zanieczyszczonej biologicznie i chemicznie wody w pobliżu ujęć wody pitnej
• Na skutek rezygnacji z w/w elementów nastąpi poprawa warunków biologicznych roślinności poniżej stawu z uwagi na wyeliminowanie w okresie suchym funkcji retencyjnej stawu przy pełnym przywróceniu warunków przyrodniczych w stawie i jego otulinie, a woda będzie w nim przez cały rok
• Rezygnacji z ułożenia w dnie stawu płyty Eko – 1393 m², bruku kamiennego na podsypce cementowej o powierzchni 191 m²- czyli 92% powierzchni dna zbiornika miało być wyłożone betonem wg. projektu z 2010
• Rezygnacji z ułożenia 3531 m² bentomaty- czyli ponad dwukrotnie większej powierzchni niż powierzchnia planowanego zwierciadła wody
• Rezygnacji z budowy budowli betonowych – ilość zaprojektowanego betonu to na każdą budowlę 43,39 m³ – 2 budowle to ponad 220 ton betonu

W sumie w 2010 r zaprojektowano wbicie 251 metrów bieżących ścianek odcinających drzewa i ich system korzeniowy od wody.

Ponadto zmiany w projekcie zamiennym obejmują uzupełnienie o:

• Budowę układu filtracyjnego wody.
• Budowę tarasu rekreacyjnego nad komorami filtracyjnymi.
• Budowę ścieżki o nawierzchni mineralnej.
• Budowę obiektów małej architektury – widowni z siedziskami.
• Nasadzenia roślin wodnych w zbiorniku.
• Układu awaryjnego zasilania stawu w wodę

Proponowane zmiany nawiązują do pierwotnego kształtu stawu, elementów urządzeń wodnych i historycznego charakteru parku, dlatego zachowano powierzchnię zbiornika możliwie bliską pierwotnej i przywrócono historyczny poziom terenu.

Na potrzeby projektu zamiennego przeanalizowaliśmy dane ze stacji meteorologicznych dotyczące opadów deszczu: rocznych, średniomiesięcznych, dobowych, maksymalnych, minimalnych i średnich z ostatnich 68 lat. Rozkład prawdopodobieństwa deszczu oraz historyczne dane jednoznacznie pokazują, że przy dzisiejszej antropogenicznej zmianie charakteru zlewni woda będzie płynęła rowem  od 11 do 20 dni w roku (i są to dni pewne), gros z tych dni przypada w okresie bezwegetacyjnym  roślin. Biorąc wszystkie te uwarunkowania konicznym było opracowanie projektu zamiennego.

Artykuł był zamieszczony w grudniowym Biuletynie.

 

Przedszkole wybudowane na przełomie lat 80 i 90 ubiegłego stulecia jest u kresu swoich możliwości. Od dłuższego czasu, każda kontrola straży pożarnej, nadzoru budowlanego czy służb sanitarnych może skończyć się decyzją o natychmiastowym wyłączeniu budynku z użytkowania. Dlatego w 2018 roku zleciłem opracowanie projektu budowy nowego przedszkola, a w budżecie 2020 i 2021 po konsultacjach z Radą Miasta zaplanowałem jego budowę. Przetarg, jeśli Rada Miasta podejmie uchwałę budżetową w tej części bez zmian, zamierzamy ogłosić jeszcze w styczniu, prace rozbiórkowe rozpocząć od 1 sierpnia, a budowę zakończyć po feriach zimowych 2021 roku. Na ten okres przedszkole zostanie przeniesione do szkoły podstawowej. W tym zakresie z dyrektorami jednostek są prowadzone na bieżąco ustalenia co do możliwości, logistyki i koniecznych działań.

fot. obecny budynek

Koszty

Jak zapewne Państwo wiecie w roku 2017 rozpoczął się kryzys na rynku usług budowlanych. Drożały materiały, wzrastały stawki wynagrodzeń, brakowało wykonawców. Aby móc zaplanować inwestycję w budżecie miasta trzeba zacząć od szacunkowej wartości robót dokonanej na podstawie kosztorysu inwestorskiego, albo szacunków rynkowych np. poprzez zapytania o cenę. W ciągu ostatnich 3 lat zazwyczaj oferty na przetargach przewyższały wartość kosztorysową i środki rezerwowane w budżetach gmin. Jeśli to nie były znaczące kwoty – decydenci dokładali w miarę możliwości budżetowych, ale nie zawsze jest to możliwe, szczególnie jeśli oferty dwukrotnie przewyższały zarezerwowane w budżecie środki na inwestycje.

Opracowany dla miasta kosztorys budowy przedszkola wydaje się uwzględniać trend rosnących cen usług budowlanych. Zmieniła się na korzyść sytuacja na rynku wykonawców – zainteresowanych jest więcej. Dodatkowo nagroda dla projektu przedszkola zainteresowała kilka firm budowlanych, które realizację takiego budynku chciałyby mieć w swoim portfolio.

Budowa przedszkola w naszej okolicy, czy to w dużej Warszawie czy małej Podkowie kosztuje podobnie. Jednak dla naszego budżetu wydatek 12-14 mln złotych jest wyzwaniem. W roku 2009 i 2010 gdy zdecydowano o budowie szkoły, zaciągnięty kredyt stanowił prawie 50% budżetu po jego stronie dochodowej (kredyt na przedszkole nie doprowadzi do wyższego poziomu zadłużenia miasta niż to, jakie było w latach ubiegłych). Warto też zwrócić uwagę, że budżet miasta wzrósł dwukrotnie od roku 2010 r. Ostatnie 5 lat to dla Podkowy Leśnej bardzo dobry finansowo czas. Ubiegłe lata kończymy z nadwyżką budżetową, nie zaciągamy kredytów, a na inwestycje wydajemy blisko 30% naszego budżetu. W tym roku zredukujemy zadłużenie z lat poprzednich do 11%, w latach 2015-2019 spłaciliśmy większą część zaciągniętych blisko 10 lat temu kredytów. Oczywiście, ostatnie zmiany podatkowe, zmiany sposobu naliczania subwencji oświatowej gdzie dodano współczynnik zamożności skutkują, że do naszego budżetu w przyszłym roku wpłynie blisko 1,8 miliona złotych mniej, niż się tego mogliśmy spodziewać gdyby tych zmian nie było.

Dlatego na budowę przedszkola ubiegamy się o pożyczkę z mechanizmów zwrotnych która charakteryzuje się wyjątkowo niskim, bo 1% stałym oprocentowaniem oraz faktycznym naliczaniem kosztów kredytu od kwoty faktycznie wykorzystywanej.

Jaki będzie koszt ostateczny przedszkola, dowiemy się dopiero po rozstrzygnięciu przetargu na początku roku, ja w tym zakresie jestem optymistą.

Dla przypomnienia – projekt przedszkola w Podkowie Leśnej wykonany przez firmę Bjerg Arkitektur zdobył wyróżnienie w konkursie PLGBC Green Building Awards 2019 w kategorii Najlepszy Projekt Ekologiczny.

Do końca stycznie bieżącego roku plac zabaw w Ogrodzie Matki i Dziecka w Podkowie Leśnej powinien zmienić swoje oblicze. Udało się wygospodarować środki i znaleźć firmę, która wykona, dostarczy i zamontuje nowe urządzenia zabawowe. Mieszkańcy wielokrotnie zgłaszali potrzebę wymiany istniejących elementów zabawowych. Jest to pierwszy etap realizacji projektu kompleksowego zagospodarowania tego terenu.

Wśród zaplanowanych zabawek znalazły się m.in. huśtawki, domki, sprężynowce czy karuzela. Urządzenia zabawowe będą wykonane z drewna naturalnego, tak aby wpisywały się w podkowiański krajobraz. Niedawno udało nam się doświetlić teren, co mam nadzieję znacznie poprawi bezpieczeństwo, szczególnie po zmroku.

 

Z wielką radością informuję, że Dyrektor  KIK Grzegorz Dąbrowski został 15. Honorowym Obywatelem Miasta. O uroczystej sesji zostaniecie Państwo poinformowani wkrótce.

Na XII sesji w dniu 28 listopada 2019 r. Rada Miasta Podkowa Leśna uchwałą Nr 97/XII/2019 r. nadała Panu Grzegorzowi Dąbrowskiemu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Podkowa Leśna.

Honorowe Obywatelstwo Miasta jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania Rady Miasta. Godność Honorowego Obywatela przyznaje się osobom szczególnie zasłużonym dla miasta (np. w dziedzinach polityki, gospodarki, nauki, kultury, sportu), współpracującym z miastem, promującym miasto lub wspierającym inicjatywy miejskie.

Z wnioskiem o wyróżnienie Pana Grzegorza Dąbrowskiego tym tytułem wystąpił Przewodniczący Rady Miasta Michał Gołąb, który w uzasadnieniu do wniosku przypomniał szerokie zasługi Pana Dąbrowskiego na rzecz miasta – m.in. praca społeczna w okresie stanu wojennego, działalność charytatywna, a przede wszystkim zaangażowanie w pracę z dziećmi i młodzieżą, w tym ponad 30 lat działalności dydaktycznej jako nauczyciel fizyki, założyciel i wieloletni dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 im. św. Teresy od Dzieciątka Jezus (wcześniej też Gimnazjum im. św. Hieronima) stale utrzymującej wysoki poziom w rankingach edukacyjnych. Wychował wiele pokoleń młodych podkowian, sam natomiast wyrósł pod skrzydłami ks. Leona Kantorskiego – pierwszego Honorowego Obywatela Miasta, ściśle z nim współpracował, wiele czerpiąc z jego metod wychowawczych.

W dyskusji poświęconej nadaniu tytułu podkreślano, że Pan Grzegorz Dąbrowski to człowiek niezwykle ciepły, wrażliwy na potrzeby innych, a przy tym charyzmatyczny, aktywizujący i skupiający społeczność Podkowy Leśnej. Wniosek o nadanie honorowego obywatelstwa został jednogłośnie pozytywnie zaopiniowany przez Komisję Spraw Społecznych. Uchwała Rady Miasta także została podjęta jednogłośnie.  Wręczenie wyróżnienia nastąpi w przyszłym roku, podczas uroczystej sesji Rady Miasta.

Przypomnijmy, że do tej pory tytuł Honorowego Obywatela Miasta otrzymali: ks. Leon Kantorski (1994 r.), amb. Akos Engelmayer (1994 r.), p. Thibor Pakh (1994 r.), p. Jan Jarco (2005 r.), p. Bohdan Skaradziński (2005 r.), prof. Kazimierz Gierżod (2008 r.), p. Maria Iwaszkiewicz Wojdowska (2010 r.), p. Teresa Markowska (2010 r.), p. Krystyna Michałowska (2010 r.), prof. Jerzy Regulski (2010 r.), pp. Justyna i Władysław Gołąbowie (2011 r.), p. Włodek Pawlik (2015 r.), p. Katarzyna Gärtner (2018 r.).