Bezpieczeństwo na naszych drogach po raz kolejny zdominowało posiedzenie komisji ŁBiOŚ. – relacja na portalu Radnibliko.pl.

Wydaje się, że idealnie  byłoby, gdyby nowe rozwiązanie, które ma wpłynąć na nasze codzienne życie, przyzwyczajenia zostało tak wprowadzone, abyśmy tego w ogóle nie zauważyli. Zaskakiwanie mieszkańców zmianą organizacji ruchu, budowaniem parkingów pod oknami zawsze będzie niosło ze sobą protesty i konflikty społeczne. Najlepszym sposobem na bezpieczne przepłynięcie przez takie mielizny są dobrze przemyślane, przygotowane i przeprowadzone konsultacje społeczne. O tym fantastycznym narzędziu z zakresu nie tylko partycypacji, ale i techniki sprawowania władzy pisałem już wcześniej i pewnie będę pisał w przyszłości.

W kwestii bezpieczeństwa na drogach, oczywistym jest fakt że, metody i środki uspokojenia ruchu mają znaczący wpływ na poprawę bezpieczeństwa wszystkich użytkowników ruchu. W czasach globalizacji, coraz większej ilości informacji, coraz szybciej docierających wiadomości, warto przed zleceniem opracowania projektu przebudowy/modernizacji drogi sięgać do badań dotyczących efektywności poszczególnych metod i środków. Jednoznaczne wskazanie najbardziej efektywnych z nich wydaje się niemożliwe bez uwzględnienia kontekstu drogowego, natężenia ruchu oraz uwarunkowań przestrzennych ich wdrożenia.  Będąc mocno zaangażowanym w poprawę bezpieczeństwa  na naszych drogach, z uwagą obserwuję europejskie i światowe tendencje w tej dziedzinie.

W odniesieniu do ruchu samochodowego uznano za najbardziej
efektywne:
– przedłużenie wyniesionego pasa dzielącego przez skrzyżowanie
(pozostawienie relacji tylko w prawo dla wlotów bocznych) – 100%,
– budowę wydzielonego pasa dzielącego na istniejącej jezdni – 90%,
– usunięcie przeszkód stałych z otoczenia drogi np. drzew, słupów itd. –80%.
– przebudowę skrzyżowania na rondo – 76%,
W odniesieniu do ruchu pieszego i rowerowego za najbardziej
efektywne uznano:
– budowę azylu centralnego na dojeździe do skrzyżowania – 70%,
– poprawę szorstkości nawierzchni na skrzyżowaniu – 59%,
– budowę azyli centralnych w osi jezdni – 50%

W odniesieniu zarówno do ruchu samochodowego oraz do
ruchu pieszego i rowerowego za najbardziej efektywne uznano:
– poprawę szorstkości nawierzchni na skrzyżowaniu – po 57%,
– przedłużenie wyniesionego pasa dzielącego przez skrzyżowanie
(pozostawienie relacji tylko w prawo dla wlotów bocznych) –
odpowiednio 50% i 100%,
– budowę pasa dzielącego na istniejącej jezdni – odpowiednio 50%
i 90%,
– uspokojenie ruchu przez progi zwalniające i wyniesione skrzyżowania powodujące fizyczne wymuszenie zmniejszenia prędkości – odpowiednio 46% i 65%,
– fizyczne wymuszenia odgięcia toru jazdy poprzez instalację
elementów centralnych lub bocznych i/lub zmianę geometrii drogi
odpowiednio 46%

Nie wszystkie te rozwiązania jesteśmy w stanie zastosować w Podkowie Leśnej. Separacji uczestników ruchu nie wdrożymy z uwagi na nasze wąskie pasy drogowe i układ urbanistyczny miasta chroniony prawem. Nie zdecydujemy się także na wprowadzenie ruchu jednokierunkowego na naszych ulicach, z uwagi na nasze przyzwyczajenia, a na pewno nie zrobimy tego od razu w całym mieście. Z dostępnego katalogu metod i środków  najbardziej interesujące i przystające do naszych warunków wydają się skrzyżowania z wyniesioną powierzchnią ( dużo młodszy środek od progów zwalniających, które swoje lata świetności miały w połowie lat 80 w krajach Europy zachodniej ) oraz zmiana geometrii dróg. Wyniesione skrzyżowania można budować na drogach niezależnie od planów remontowych dotyczących całej ulicy. Dobrze zaprojektowane skrzyżowanie dzieli długi prosty odcinek drogi na krótsze, a co za tym idzie lżejsze dla budżetu odcinki do remontowania i konserwacji. Sam koszt wykonania takiego skrzyżowania, uwzględniając ceny przetargowe wykonania 1 m kwadratowego nawierzchni z kostki betonowej wahać się będą pomiędzy 17 a 30 tysięcy złotych w zależności od szerokości jezdni i konieczności zastosowania urządzeń odwadniających. Mając 100 tysięcy wolnych środków w budżecie można podnieść poziom bezpieczeństwa w 3 -5 różnych miejscach miasta. Ważną i nieocenialną zaletą takich skrzyżowań jest wygoda ich użytkowania przez pieszych, osoby starsze, z niepełnosprawnościami czy rodziców z wózkami. Warto mieć na uwadze, że na tarczy wyniesionego skrzyżowania pierwszeństwo może mieć pieszy.

Należy jednak pamiętać, że uspokojenie ruchu powinno mieć charakter kompleksowy, a metody i środki uspokojenia ruchu powinny być stosowane razem i wzajemnie na siebie oddziaływać.

Minął rok odkąd zainicjowałem zbieranie podpisów pod petycją dotyczącą poprawy bezpieczeństwa na ulicy Bukowej. Czuję się w obowiązku poinformowania Państwa o aktualnej sytuacji i podjętych przeze mnie krokach.

Odbyłem wielokrotne rozmowy z Burmistrzem Miasta, Starostą Powiatu Grodziskiego (24.08.2011 r, odbyło się z mojej i jego inicjatywy spotkanie w Podkowie, po którym poinformował mnie, że jest jak najbardziej przychylny i czeka na odpowiednie projekty celem uzgodnień ), Konserwatorem Zabytków, Generalnym Inspektorem Biura Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, z twórcami Narodowego Programu Poprawienia Bezpieczeństwa na Polskich drogach – Gambit 2005, inżynierami ruchu pracującymi w wydziałach komunikacji starostw powiatów Grodziskiego, Pruszkowskiego i miasta Warszawy, Komendantem Policji. Wysłałem dziesiątki pism i e-maili, poruszałam ten temat wielokrotnie przy okazji posiedzeń komisji stałych Rady Miasta.

Kilkoro radnych aktywnie popierało i wspiera inicjatywę. Zainteresowałem problemem Bukowej lokalne media – Kurier Południowy, równolegle proponowałem rozpoczęcie debaty społecznej ( w tym Stowarzyszeniom działającym na terenie miasta – niestety bez odzewu ) na temat możliwości poprawy bezpieczeństwa niechronionych uczestników ruchu na wszystkich naszych ulicach. Uważam, że szerokie konsultacje społeczne powinny być obowiązującą praktyką w dobrze zarządzanym mieście, a o inwestycjach powinni decydować bezpośrednio mieszkańcy w ramach budżetu obywatelskiego.

Efektem rozmów jak i całej kampanii była w pierwszej kolejności budowa brakującego odcinka chodnika na ulicy Bukowej. 29 grudnia 2011 r udało się dzięki przychylności większości radnych zabezpieczyć pieniądze w budżecie na wykonanie remontu istniejącego chodnika na całej długości ulicy jak i wybudowanie wyniesionego skrzyżowania wraz z przejściem dla pieszych z ulicą Wschodnią.

Zaniepokojony brakiem realizacji inwestycji, od maja br. regularnie staram się monitować urząd miasta. Z przykrością stwierdzam, że remontu chodnika Burmistrz, w ogóle nie zamierzała realizować,
a złożony przez Urząd Miasta projekt wyniesionego skrzyżowania nie może być opiniowany ze względu na zawarte w nim błedy jak i braki wymaganych części dokumentacji.

W tym tygodniu odbyłem rozmowę z Panią Burmistrz, podczas której zaproponowałem powołanie roboczego zespołu składającego się z burmistrza miasta, kierownika wydziału inwestycji UM, projektantów, radnej Aliny Stenckiej i mojej osoby jako przedstawiciela mieszkańców w celu szybkiego wypracowania stanowiska satysfakcjonującego wszystkie strony. Przebudowę skrzyżowania ulic Bukowej i Wschodniej traktuję jako pierwszy etap poprawy bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu ze szczególnym uwzględnieniem pieszych i rowerzystów.

W środę 26 września na posiedzeniu komisji Budżetu i Finansów starałem się przekonać radnych do egzekwowania zapisów budżetowych i pilnowania dyscypliny finansów publicznych dotyczących remontu chodnika i skrzyżowania.

Z uwagi na bardzo późne zabranie się za wykonywanie prac przez pracowników naszego urzędu i niską jakość dokumentacji, budowę wyniesionego skrzyżowania  ulicy Bukowej z ulicą Wschodnią niestety trzeba będzie przesunąć na wiosnę przyszłego roku. Wnioskowałem o zabezpieczenie środków w przyszłorocznym budżecie, niestety część radnych jest nieprzychylna.

Będę mówił do skutku, aż nasz głos zostanie usłyszany. Chciałbym aby włodarz miasta szanował mieszkańców i wsłuchiwał się w ich potrzeby.

Inicjując petycję którą Państwo zechcieliście wesprzeć swoimi nazwiskami, wierzyłem, że uda się przełamać ten trwający kilkanaście lat impas. Wydaje się, ze mimo nie ukrywanej niechęci do naszej inicjatywy jak i braku przychylności ze strony urzędników i Burmistrza, jesteśmy tuż od zrobienia małego kroku, aby na Bukowej poczuć się bardziej komfortowo, aby spacer, czy przejażdżka rowerem nie były wyzwaniem. Ponadto  wierzę, że rozwiązanie problemu poprawy bezpieczeństwa na ulicy Bukowej będzie miało pozytywne następstwa dla całego układu komunikacyjnego naszego miasta.

Radniblisko – 18.07.2011 r

Przyszła wiosna i jak co roku mieszkańcy  ul. Cichej nie są w stanie wyjechać z własnych domów. Stąd kolejny wniosek do pani Burmistrz: „Uprzejmie proszę o pilne podjęcie prac skutkujących trwałą poprawą nawierzchni na ul. Cichej. Jako codzienny użytkownik tej ulicy przypominam, że od lat kilka razy w roku występuje okres kompletnego braku przejezdności i możliwości przyzwoitego dojścia do domów. Mieszkańcy tej części Podkowy interweniują już od wielu lat i jak do tej pory nie spotkało się to z działaniem urzędu”. Mam nadzieję, że w końcu dzięki determinacji mieszkańców uda się wprowadzić remont tej ulicy do budżetu.